دانشمندان نروژی در آزمایش جدیدی نشان داده‌اند که موش‌ها فقط با تماشای همنوعان خود می‌توانند فضاها را بشناسند و مسیر خود را پیدا کنند.
به نقل از مدیکال اکسپرس، پژوهشگران "دانشگاه علم و فناوری نروژ"(NTNU) با بررسی اینکه آیا موش‌ها می‌توانند فضاها را فقط با مشاهده کردن بشناسند یا خیر، یک قدم به درک "GPS داخلی" حیوانات و انسان‌ها نزدیک‌تر شده‌اند. دانشمندان
در این پروژه نشان داده‌اند که موش‌ها برای کسب اطلاعات در مورد یک مکان خاص، نیازی به کاوش فیزیکی در محیط ندارند؛ بلکه فقط مشاهده یک موش دیگر کافی است.
یادگیری از طریق مشاهده، در بی‌مهرگان مانند زنبورها، پرندگان، ماهی‌ها و پستانداران گزارش شده است. یادگیری وظایف و شناختن محیط‌های جدید، برای حفظ بقا و رفاه یک موجود، حیاتی است. دکتر "توماس دوبلت"(Thomas Doublet)، از پژوهشگران این پروژه گفت: یادگیری از طریق مشاهده، رایج‌ترین شکل یادگیری از دوران مدرسه تا زندگی روزمره است.
دانشمندان کره جنوبی، یک مدل یادگیری ماشینی را به کار گرفته‌اند تا با کمک آن، کارآیی ایمنی‌درمانی را در بیماران مبتلا به سرطان پیش‌بینی کنند.
به نقل از وب‌سایت رسمی "دانشگاه علم و فناوری پوهانگ"(POSTECH)، ایمنی‌درمانی یک روش درمانی برای سرطان است که سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با سلول‌های سرطانی، بدون استفاده از شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی فعال می‌کند. این روش، عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای متداول ضد سرطان دارد زیرا تنها با استفاده از سیستم ایمنی بدن، به سلول‌های سرطانی حمله می‌کند. علاوه بر این، به دلیل استفاده از حافظه و سازگاری سیستم ایمنی، بیمارانی که از اثرات درمانی این روش بهره‌مند شده‌اند، اثرات ضد سرطان پایداری را تجربه می‌کنند.
یک "مهارکننده وارسی ایمنی"(immune checkpoint inhibitor) که اخیرا ساخته شده است، موفق شده تا میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان را به میزان قابل توجهی بهبود ببخشد. با وجود این، مشکل ایمنی‌درمانی سرطان این است که تنها حدود ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان از اثر درمانی آن بهره‌مند می‌شوند و روش‌های تشخیصی کنونی، واکنش بیمار نسبت به درمان را به طور دقیق پیش‌بینی نمی‌کنند.
پروفسور "سانگوک کیم"(Sanguk Kim)، پژوهشگر دانشگاه علم و فناوری پوهانگ و گروهش، بر این موضوع تمرکز کرده‌اند و دقت پیش‌بینی واکنش بیمار نسبت به مهارکننده‌های وارسی ایمنی را با استفاده از یادگیری ماشینی مبتنی بر شبکه بهبود بخشیده‌اند.
این گروه تحقیقاتی با تجزیه و تحلیل نتایج بالینی بیش از ۷۰۰ بیمار مبتلا به سه سرطان مختلف شامل ملانوما، سرطان معده و سرطان مثانه و همچنین، داده‌های به دست آمده از بافت‌های سرطانی بیماران، نشانگرهای زیستی جدیدی را کشف کردند.
یک فسیل 500 میلیون ساله، یک موجود سه چشم را کشف کرده‌اند که به میگو شباهت دارد.
به نقل از دیلی میل، مغز فسیل‌شده موجودی شبیه به میگو با سه چشم که ۵۰۰ میلیون سال پیش در اقیانوس‌ها شنا می‌کرده است، شاید بتواند به تجدید نظر در مورد تکامل حشرات و عنکبوت‌ها کمک کند.
این موجود که "Stanleycaris hirpex" نامیده می‌شود، دو چشم معمولی و یک چشم سوم در وسط سر داشته است. دهان این موجود، دایره‌ای شکل و با ظاهری مهیب همراه با دندان‌های چشمگیر است.
Stanleycaris طی رویداد "انفجار کامبرین"(Cambrian explosion) زندگی کرده است؛ دوره‌ای از تکامل سریع که طی آن، بیشتر گروه‌های اصلی حیوانات در فسیل‌ها ظاهر شدند. این موجود متعلق به شاخه باستانی و منقرض‌شده درخت تکاملی بندپایان به نام "پره‌دندان‌سانان"(Radiodonta) است که با حشرات و عنکبوت‌های معاصر ارتباط دارد.
به رغم ظاهر عجیب و غریب Stanleycaris، محتویات سر آن است که محققان را بسیار هیجان‌زده کرده است. دانشمندان در بررسی بیش از ۲۵۰ نمونه فسیل‌شده Stanleycaris با قدمت ۵۰۶ میلیون سال، دریافتند که مغز و سیستم عصبی مرکزی هنوز در ۸۴ فسیل حفظ شده است. آنها نشان داده‌اند که مغز Stanleycaris از دو بخش تشکیل شده است که به بررسی تکامل مغز، بینایی و ساختار سر بندپایان کمک می‌کند.
"سازمان جهانی بهداشت" از شناسایی دو مورد ابتلا به "بیماری ویروسی ماربورگ" در غنا خبر داد.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، بیانیه "سازمان جهانی بهداشت" (WHO)، از کشف دو مورد احتمالی ابتلا به "بیماری ویروسی ماربورگ" (MBV) در غنا خبر داد. موارد کشف‌شده که در انتظار بررسی آزمایشگاهی بیشتر هستند، می‌توانند نخستین موارد این بیماری بسیار عفونی باشند که تاکنون در این کشور واقع در غرب آفریقا پیدا شده است.
ویروس ماربورگ، عضوی از خانواده ویروس‌های "فیلوویریده" (Filoviridae) است. ابتلا به ماربورگ که مشابه عفونت ناشی از ویروس ابولا است، به تب هموراژیک شدید منجر می‌شود و با میزان مرگ و میر بین ۲۰ تا ۸۰ درصد همراه است.
به گفته سازمان جهانی بهداشت، دو مورد جدید و احتمالی بیماری ویروسی ماربورگ در منطقه جنوبی غنا دیده شده‌اند. مبتلایان با علائمی از جمله اسهال، تب، تهوع و استفراغ به یک بیمارستان محلی در این منطقه منتقل شدند.
این دو بیمار با هم ارتباطی نداشتند و متعاقبا به دلیل بیماری از دنیا رفتند. انالیزهای اولیه نمونه‌های گرفته‌شده از بیماران، نتایج مثبتی را برای ویروس ماربورگ ارائه کرد. روش استاندارد سازمان جهانی بهداشت این است که اکنون آن نمونه‌ها را برای تأیید به یک مرکز بررسی در سنگال ارسال کند.
"فرانسیس کاسولو" (Francis Kasolo)، یکی از پزشکان سازمان جهانی بهداشت در غنا گفت: ردیابی تماس آغاز شده و پاسخ در مورد شیوع بیماری، در حال آماده‌سازی است.
وی افزود: مسیولان بهداشتی در محل در حال بررسی وضعیت و آماده‌سازی برای واکنش احتمالی نسبت به شیوع بیماری هستند. ما از نزدیک با این کشور کار می‌کنیم تا امکان تشخیص را افزایش دهیم، موارد ابتلا را ردیابی کنیم و برای کنترل شیوع ویروس آماده باشیم.
ریزجلبک‌های غنی از پروتئین در حال حاضر به عنوان جایگزینی برای خوراک ماهی در فرآیند آبزی‌پروری مورد استفاده قرار می‌گیرند. اکنون محققان پا را فراتر گذاشته‌اند و به دنبال استفاده از ارگانیسم‌های گیاه مانند برای جایگزین کردن میگوهای مورد مصرف انسان‌ها هستند.
به نقل از نیواطلس، اگرچه میگوها را می‌توان پرورش داد، اما بیشتر آنها هنوز در طبیعت توسط تراول کشتی‌های ماهیگیری که تورهای بزرگ را به آب می‌اندازند، صید می‌شوند. بنابراین، مانند سایر انواع ماهیگیری‌های تجاری، امکان صید بی‌رویه و صید تصادفی گونه‌هایی که مورد نیاز نیستند نیز وجود دارد.
دکتر لوکاس بوکر (Lukas Böcker) و دکتر سورین ادر (Severin Eder) در مؤسسه تحقیقاتی مؤسسه فناوری فدرال زوریخ که به دنبال جایگزینی سازگارتر با محیط زیست برای میگو هستند، به شناسایی جلبک‌های کوچک پرداختند. ارگانیسم‌های میکروسکوپی نه تنها می‌توانند به طور پایدار در حوضچه‌ها یا راکتورهای زیستی کشت شوند، بلکه منبع خوبی از پروتئین‌های مختلف، چربی‌های غیراشباع، ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند.