گزارش جدیدی در مورد تلسکوپ فضایی "جیمز وب" نشان می‌دهد که آسیب واردشده به این تلسکوپ در اثر برخورد با یک ریزشهاب‌سنگ، احتمالا بیشتر از آن چیزی است که پیشتر تصور می‌شد.
به نقل از فوربس، محققان گزارش داده‌اند که آسیب واردشده به "تلسکوپ فضایی جیمز وب"(JWST) که طی برخورد با یک ریزشهاب‌سنگ در اواخر ماه مه ۲۰۲۲ پیش آمده بود، ممکن است بدتر از آن چیزی باشد که پیشتر تصور می‌شد.
گروهی از محققان در مقاله جدیدی که در پی انتشار نخستین تصاویر باورنکردنی جیمز وب به چاپ رسید، عملکرد این تلسکوپ فضایی را در مرحله راه‌اندازی آن تشریح کردند. آنها مشکلاتی را گزارش دادند و خاطرنشان کردند که نمی‌توان آنها را اصلاح کرد. همچنین، دانشمندان متذکر شدند که این مشکلات، اثر کوچکی بر توان عملیاتی تلسکوپ دارد که هنوز قابل اندازه‌گیری نیست.
این گزارش که در مورد طول عمر پیش‌بینی‌شده تلسکوپ جیمز وب است، نشان می‌دهد که در حال حاضر، بزرگترین منبع عدم قطعیت، اثرات بلندمدت برخوردهای ریزشهاب‌سنگ است که آینه تلسکوپ را به آرامی تخریب می‌کند.
همان طور که پیشتر گزارش شده، آینه ۶.۵ متری وب شامل ۱۸ بخش متشکل از بریلیوم-طلا است. یکی از آنها که "C3" نام دارد، بین ۲۳ و ۲۵ مه ۲۰۲۲ با ذرات کوچک گرد و غبار برخورد کرد.
از زمان پرتاب جیمز وب، پنج ریزشهاب‌سنگ کوچکتر دیگر نیز به آن اصابت کرده‌اند. مهندسان پیش از پرتاب جیمز وب، تقریبا یک برخورد جزئی در هر ماه را پیش‌بینی کرده بودند.
با توجه به مصرف سوخت، تلسکوپ باید ۲۰ سال در فضا دوام بیاورد اما نویسندگان این گزارش اظهار داشتند که دانشمندان مطمئن نیستند که ضربات ناشی از ریزشهاب‌سنگ‌ها، چه میزان تأثیری بر عملیات جیمز وب خواهند داشت.
محققان با ویرایش دی‌ان‌ای در یک داوطلب، به دنبال کاهش سطح کلسترول وی و پایان دادن به بیماریهای قلبی عروقی هستند.
به نقل از آی‌ای، ممکن است برای افراد سخت باشد که یک رژیم غذایی سفت و سخت در پیش گیرند، حتی اگر در برخی موارد به معنای گذشتن از سلامتی باشد. شکی نیست که کلسترولِ بد، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را افزایش می‌دهد، بیماری‌هایی که علت اصلی مرگ و میر در جهان هستند و همچنین میزان سکته مغزی را که پنجمین علت مرگ و میر در جهان است را افزایش می‌دهند. اما در عین حال، علم در حال پیشرفت است و راه‌های جلوگیری از چنین شرایطی نیز به همین ترتیب در حال توسعه است.
در حال حاضر در آزمایش جدیدی که توسط شرکت بیوتکنولوژی آمریکایی "ورو تراپیوتیک"(Verve Therapeutics) انجام شده است، یک داوطلب در نیوزیلند برای کاهش کلسترول بد خود تحت عمل ویرایش دی‌ان‌ای قرار گرفته است.
دانشمندان می‌گویند، انتظار می‌رود این درمان به طور دائم سطح LDL یا همان کلسترول بد را در خون این بیمار کاهش دهد.
دانشمندان در طول این آزمایش، از نسخه متفاوتی از ابزار ویرایش ژن "کریسپر" برای اصلاح یک "حرف" از دی‌ان‌ای در سلول‌های کبدی بیمار استفاده کردند. این نسخه که "ویرایش پایه" نام دارد، با کریسپرِ سنتی متفاوت است، زیرا یک حرف واحد از دی‌ان‌ای را با حرف دیگری جایگزین می‌کند و ژن مورد نظر را برش نمی‌دهد.
این تیم تحقیقاتی بر روی ژنی به نام "PCSK۹" تمرکز کرد که به تنظیم سطح LDL در خون کمک می‌کند. آنها به این نتیجه رسیدند که این فرآیند جدید، این ژن را خاموش می‌کند.
این کمپانی مطمئن است که روش ابداعی آن در دراز مدت به میلیون‌ها نفری که به دلیل سطح بالای کلسترول از بیماریهای قلبی عروقی رنج می‌برند، کمک خواهد کرد.
دانشمندان نروژی در آزمایش جدیدی نشان داده‌اند که موش‌ها فقط با تماشای همنوعان خود می‌توانند فضاها را بشناسند و مسیر خود را پیدا کنند.
به نقل از مدیکال اکسپرس، پژوهشگران "دانشگاه علم و فناوری نروژ"(NTNU) با بررسی اینکه آیا موش‌ها می‌توانند فضاها را فقط با مشاهده کردن بشناسند یا خیر، یک قدم به درک "GPS داخلی" حیوانات و انسان‌ها نزدیک‌تر شده‌اند. دانشمندان
در این پروژه نشان داده‌اند که موش‌ها برای کسب اطلاعات در مورد یک مکان خاص، نیازی به کاوش فیزیکی در محیط ندارند؛ بلکه فقط مشاهده یک موش دیگر کافی است.
یادگیری از طریق مشاهده، در بی‌مهرگان مانند زنبورها، پرندگان، ماهی‌ها و پستانداران گزارش شده است. یادگیری وظایف و شناختن محیط‌های جدید، برای حفظ بقا و رفاه یک موجود، حیاتی است. دکتر "توماس دوبلت"(Thomas Doublet)، از پژوهشگران این پروژه گفت: یادگیری از طریق مشاهده، رایج‌ترین شکل یادگیری از دوران مدرسه تا زندگی روزمره است.
دانشمندان کره جنوبی، یک مدل یادگیری ماشینی را به کار گرفته‌اند تا با کمک آن، کارآیی ایمنی‌درمانی را در بیماران مبتلا به سرطان پیش‌بینی کنند.
به نقل از وب‌سایت رسمی "دانشگاه علم و فناوری پوهانگ"(POSTECH)، ایمنی‌درمانی یک روش درمانی برای سرطان است که سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با سلول‌های سرطانی، بدون استفاده از شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی فعال می‌کند. این روش، عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای متداول ضد سرطان دارد زیرا تنها با استفاده از سیستم ایمنی بدن، به سلول‌های سرطانی حمله می‌کند. علاوه بر این، به دلیل استفاده از حافظه و سازگاری سیستم ایمنی، بیمارانی که از اثرات درمانی این روش بهره‌مند شده‌اند، اثرات ضد سرطان پایداری را تجربه می‌کنند.
یک "مهارکننده وارسی ایمنی"(immune checkpoint inhibitor) که اخیرا ساخته شده است، موفق شده تا میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان را به میزان قابل توجهی بهبود ببخشد. با وجود این، مشکل ایمنی‌درمانی سرطان این است که تنها حدود ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان از اثر درمانی آن بهره‌مند می‌شوند و روش‌های تشخیصی کنونی، واکنش بیمار نسبت به درمان را به طور دقیق پیش‌بینی نمی‌کنند.
پروفسور "سانگوک کیم"(Sanguk Kim)، پژوهشگر دانشگاه علم و فناوری پوهانگ و گروهش، بر این موضوع تمرکز کرده‌اند و دقت پیش‌بینی واکنش بیمار نسبت به مهارکننده‌های وارسی ایمنی را با استفاده از یادگیری ماشینی مبتنی بر شبکه بهبود بخشیده‌اند.
این گروه تحقیقاتی با تجزیه و تحلیل نتایج بالینی بیش از ۷۰۰ بیمار مبتلا به سه سرطان مختلف شامل ملانوما، سرطان معده و سرطان مثانه و همچنین، داده‌های به دست آمده از بافت‌های سرطانی بیماران، نشانگرهای زیستی جدیدی را کشف کردند.
یک فسیل 500 میلیون ساله، یک موجود سه چشم را کشف کرده‌اند که به میگو شباهت دارد.
به نقل از دیلی میل، مغز فسیل‌شده موجودی شبیه به میگو با سه چشم که ۵۰۰ میلیون سال پیش در اقیانوس‌ها شنا می‌کرده است، شاید بتواند به تجدید نظر در مورد تکامل حشرات و عنکبوت‌ها کمک کند.
این موجود که "Stanleycaris hirpex" نامیده می‌شود، دو چشم معمولی و یک چشم سوم در وسط سر داشته است. دهان این موجود، دایره‌ای شکل و با ظاهری مهیب همراه با دندان‌های چشمگیر است.
Stanleycaris طی رویداد "انفجار کامبرین"(Cambrian explosion) زندگی کرده است؛ دوره‌ای از تکامل سریع که طی آن، بیشتر گروه‌های اصلی حیوانات در فسیل‌ها ظاهر شدند. این موجود متعلق به شاخه باستانی و منقرض‌شده درخت تکاملی بندپایان به نام "پره‌دندان‌سانان"(Radiodonta) است که با حشرات و عنکبوت‌های معاصر ارتباط دارد.
به رغم ظاهر عجیب و غریب Stanleycaris، محتویات سر آن است که محققان را بسیار هیجان‌زده کرده است. دانشمندان در بررسی بیش از ۲۵۰ نمونه فسیل‌شده Stanleycaris با قدمت ۵۰۶ میلیون سال، دریافتند که مغز و سیستم عصبی مرکزی هنوز در ۸۴ فسیل حفظ شده است. آنها نشان داده‌اند که مغز Stanleycaris از دو بخش تشکیل شده است که به بررسی تکامل مغز، بینایی و ساختار سر بندپایان کمک می‌کند.