یک غشای ژلی ارزان قیمت و جدید قادر است روزانه بیش از ۶ لیتر آب آشامیدنی از هوای خشک بیابانی بیرون بکشد.
به نقل از نیو اطلس، کمبود آب یک مشکل بزرگ برای بسیاری از جمعیت جهان است، اما با تجهیزات مناسب می‌توان آب آشامیدنی را از هوا گرفت. اکنون دانشمندان دانشگاه "تگزاس در آستین" یک پرده ژلی ارزان قیمت ابداع کرده‌اند که می‌تواند روزانه چندین لیتر آب را حتی از هوای بسیار خشک بگیرد.
این ژل از دو ماده اصلی ارزان و رایج تشکیل شده است. یکی سلولز که از دیواره سلولی گیاهان به دست می‌آید و دیگری، صمغ گیاهی به نام "کونیاکو"(konjac) که یک افزودنی غذایی پرمصرف است. این دو جزء در کنار هم کار می‌کنند تا یک لایه ژل ایجاد کنند که می‌تواند آب را از هوا جذب کند و سپس بدون نیاز به انرژی زیادی آن را آزاد کند.
"کونیاکو"با نام علمی"Amorphophallus konjac" گیاهی از تیره گل‌شیپوریان است که در ژاپن، چین، کره و میانمار به عنوان یک گیاه خوراکی کشت می‌شود.
نحوه کارکرد این غشا بدین ترتیب است که ابتدا ساختار متخلخل صمغ، آب را از هوای اطراف خود جذب می‌کند. در عین حال، سلولز به گونه‌ای هیدروفوب طراحی شده است که با یک گرمای ملایم، آبِ جذب شده را آزاد کند.
یک بررسی جدید نشان داده است که ابتلا به دیابت نوع ۲ سرعت پیری مغز و زوال شناختی را تسریع می‌کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، مطالعه جدیدی که در مجله eLife منتشر شده است، با مقایسه افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و افراد بدون دیابت نشان داده است که این بیماری به طور قابل توجهی پیری مغز را تسریع می‌کند.
دانشمندان می‌گویند در حالی که الگوی تخریب عصبی حاصل از ابتلا به دیابت نوع ۲ مشابه با روند پیری طبیعی مغز است، در افرادی که به این بیماری عمدتا قابل پیشگیری مبتلا هستند، این روند حدود ۲۶ درصد سریعتر پیشرفت می‌کند.
دانشمندان در این مطالعه برای اولین بار در نوع خود از مجموعه داده‌ای از زیست‌بانک(Biobank) بریتانیا به ویژه داده‌های ساختار مغز و عملکرد ۲۰ هزار نفر در سنین ۵۰ تا ۸۰ سال استفاده کردند و با استفاده از این داده‌ها و مقایسه نتایج با فراتحلیل تقریباً ۱۰۰ مطالعه دیگر توانستند بین تغییرات مغزی و شناختیِ طبیعیِ مرتبط با سن و تغییرات خاص حاصل از دیابت نوع ۲ تمایز قائل شوند.
بررسی ها نشان می دهد که که تغییرات در عملکردهای اجرایی مانند حافظه فعال، یادگیری، تفکر انعطاف پذیر و خودکنترلی و کاهش سرعت پردازش مغز برای افراد مبتلا به دیابت و بدون دیابت، رایج است. با این حال، گروه مبتلا ۱۳.۱ درصد کاهش بیشتری در عملکرد اجرایی و ۶.۷ درصد کاهش بیشتر در سرعت پردازش در مقایسه با افراد همسن بدون دیابت نشان دادند.
دانشمندان نوع جدیدی از گرافن و در واقع یک گرافین(graphyne) را ایجاد کرده‌اند که می‌تواند مجموعه‌ای از برنامه‌های کاربردی جدید را ارائه کند.
به نقل از آی‌ای، همه ما درباره گرافن(graphene) شنیده‌ایم، ماده شگفت انگیزی که می‌تواند جاده‌ها و حتی ایستگاههای فضایی را تقویت کند و ممکن است روزی آسانسورهای فضایی را به واقعیت تبدیل کند.
اما گرافین(graphyne) چطور؟ تا همین اواخر، این ماده تا حدودی ناشناخته بود. با این حال، محققان برای بیش از یک دهه تلاش کرده‌اند تا گرافین را که شکل جدیدی از کربن است، سنتز یا بازترکیب کنند. اکنون یک بیانیه مطبوعاتی نشان می‌دهد که تیمی از دانشمندان دانشگاه "کلرادو بولدر" سرانجام موفق به انجام این کار شده‌اند.
گرافین شباهت‌هایی به گرافن دارد، اما می‌تواند راه‌های جدیدی برای تحقیق در الکترونیک، اپتیک و مواد نیمه رسانا بگشاید.
محققان دانشگاه "کلرادو بولدر" که یافته‌های خود را در مجله Nature Synthesis منتشر کرده‌اند، جزئیات چگونگی توسعه این ماده را که ماده‌ای است که مدت‌هاست نظریه‌ای حاوی خواص رسانایی الکترون، مکانیکی و نوری منحصربه‌فرد است، توضیح داده‌اند.