پژوهشگران "دانشگاه نورث‌وسترن" تلاش دارند با طراحی ذراتی شبیه به سلول انسان،کروناویروس را فریب دهند و آن را از بین ببرند.
به نقل از ادونسد ساینس نیوز، وقتی صحبت از ارائه درمان برای بیماری‌های عفونی به میان می‌آید، ویروس‌ها به یک معضل تبدیل می‌شوند. آنها به سرعت تکامل می‌یابند، به طور قابل توجهی متفاوت هستند و برای بقا به میزبان خود وابسته می‌شوند. این ویژگی‌ها موجب می‌شوند که ارائه یک روش موثر، چالش‌برانگیز باشد.
پاندمی کرونا ، فقدان درمان‌های در دسترس را آشکار کرده است و اگرچه واکسن‌ها در برخی مناطق به مهار همه‌گیری کمک کرده‌اند اما نابرابری جهانی در توزیع واکسن، تکامل سریع "کروناویروس سندروم حاد تنفسی ۲"(SARS-CoV-2) و تبدیل شدن آن به گونه‌های سرایت‌کننده‌تر، اثرات بیماری را طولانی‌تر می‌کنند.
دانشمندان "دانشگاه نورث‌وسترن"(Northwestern University) روی ذراتی کار کرده‌اند که به سلول شبیه هستند تا از حمله بیماری زایی های مانند کروناویروس به سلول‌های سالم جلوگیری کنند و به جلوگیری از عفونت بپردازند.
"جاشوا لئونارد"(Joshua Leonard)، سرپرست این تحقیق گفت: یک ویروس برای ورود به سلول و تکثیر شدن باید از مکانیسمی شبیه به قفل و کلید استفاده کند. در این مکانیسم، مولکول‌های روی سطح ویروس مانند کلید عمل می‌کنند و به مولکول‌های قفل مانند روی سطح سلول متصل می‌شوند. این مکانیسم، ویروس را قادر می‌سازد تا به سلول نفوذ کند.
نیروی دریایی ایالات متحده موفق شد با استفاده از ریزامواج یا مایکروویو، ۱.۶ کیلووات انرژی را به صورت وایرلس به مسافت یک کیلومتری ارسال کند.
به نقل از آی‌ای، نیروی دریایی آمریکا در بیانیه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد، تیمی از محققان در آزمایشگاه تحقیقات دریایی ایالات متحده(NRL)، انتقال وایرلس انرژی را در فاصله یک کیلومتری با موفقیت نشان داده‌اند.
ایده ارسال بی‌سیم انرژی ده‌ها سال است که وجود دارد، اما با توجه به اینکه بشر به دنبال تغییر روش‌های بهره‌برداری از انرژی است، این ایده اکنون دوباره در حال جان گرفتن است. در حالی که مفهوم راه‌اندازی مزارع خورشیدی در سیارات دیگر و بازگرداندن انرژی به زمین هنوز با واقعیت فاصله دارد، ارتش آمریکا قصد دارد امنیت انرژی را برای سربازان خود ضمانت کند، زیرا به دنبال کاهش وابستگی خود به سوخت‌های فسیلی است.
پروژه SCOPE-M
دفتر معاونت تحقیقات و مهندسی وزارت دفاع آمریکا با در نظر گرفتن علاقه ارتش این کشور برای بهبودتوانایی های انرژی عملیاتی، پروژه‌ای را در آزمایشگاه تحقیقات دریایی ایالات متحده(NRL) برای آزمایش انتقال نقطه به نقطه انرژی الکتریکی با استفاده از ریز امواج یا مایکروویو تأمین مالی کرد و آن را "تابش برق ایمن و مداوم مایکروویو"(SCOPE-M) نامید.
اکنون پس از ۱۲ ماه از آغاز این پروژه، تیم محققان NRL با ارسال انرژی میان میدان تحقیقاتی ارتش ایالات متحده در مریلند و یک ارسال کننده در موسسه فناوری ماساچوست(MIT) کاربرد این فناوری را نشان دادند
دانشمندان فنلاندی در بررسی جدیدی، تاثیر داروهای ضد افسردگی و ضد صرع مادر را بر رشد مغز نوزاد ارزیابی کرده‌اند.
به نقل از نوروساینس نیوز، بررسی جدیدی که در "دانشگاه هلسینکی"(University of Helsinki) و "بیمارستان دانشگاه هلسینکی"(HUS) انجام شده است، نشان می‌دهد که قرار گرفتن جنین درون رحم در معرض داروهای ضد صرع یا ضد افسردگی مادر ممکن است بر رشد شبکه‌های مغزی او تاثیر بگذارد. در این تحقیق ، متد های جدیدی توسعه یافتند تا راه را برای بررسی‌های آینده در مورد اینکه داروهای موجود یا سایر شرایط محیطی چگونه بر مغز نوزاد تأثیر می‌گذارند، هموار کنند.
مادران باردار ممکن است برای مریض های خود مانند اختلال خلقی یا صرع، به درمان نیاز داشته باشند. در این پژوهش جدید، اثرات این درمان‌های دارویی بر عملکرد شبکه مغز نوزاد مورد بررسی قرار گرفتند.
در این تحقیق، از نوار مغزی برای بررسی فعالیت الکتریکی مغز هنگام خواب استفاده شد. "آنتون توکاریف"(Anton Tokariev)، از دانشمندان این پروژه گفت: ما در پژوهش‌های پیشین نشان داده‌ایم که بروز تغییرات در فعالیت قشر مغز هنگام خواب ممکن است اطلاعات مهمی را در مورد وضعیت عصبی نوزادان ارائه دهد.
دانشمندان چینی با استفاده از مولکول‌های شیمیایی، سلول‌های غیر جنسی انسان را به سلول‌های بنیادی پرتوان(نسخه‌ای بالغ از سلول‌های جنینی اولیه) تبدیل کردند.
به نقل از چاینادیلی، گروهی از محققان به سرپرستی "دنگ هونگ کوی" (Deng Hongkui) از دانشگاه پکن گزارش دادند که برای اولین بار موفق به یافتن تکنیک قابل برنامه ریزی مجدد سلولی شیمیایی شده‌اند.
پیشتر اجزای اصلی سلول از جمله سیتوپلاسم اوسایت و فاکتورهای رونویسی، برای برنامه‌ریزی مجدد سلول‌های بافت یا اندام‌های انسان به سلول‌های بنیادی پرتوان که می‌توانند تکثیر شوند و هر نوع سلول دیگری را در بدن ایجاد کنند، استفاده می‌شدند.
بر اساس تحقیق که اخیرا در مجله نیچر منتشر شده است، محققان با الهام از اینکه چگونه حیواناتی مانند سمندر مکزیکی می‌توانند اندام خود را بازسازی کنند، نشان دادند که سلول‌های سوماتیک بسیار متمایز انسان می‌توانند تغییرات پلاستیکی را که توسط مولکول‌های شیمیایی خاص ایجاد می‌شوند، تجربه کنند.
سپس محققان با موفقیت گروهی از مواد شیمیایی را شناسایی کردند که به تمایز زدایی سلول‌ها کمک می‌کنند و در نهایت سلول‌های بنیادی پرتوانی را القا می‌کنند که ویژگی‌های مهم سلول‌های بنیادی جنینی را نشان می‌دهند.
بر اساس نتایج این مطالعه، آنها مسیر مولکولی به نام JNK را به عنوان یک مانع اصلی برای برنامه‌ریزی مجدد شیمیایی شناسایی کردند که مهار آن برای ایجاد انعطاف پذیری سلول و برنامه‌ای شبیه به ترمیم ضروری است.
"دنگ" گفت: روش برنامه‌ریزی مجدد شیمیایی نسبت به روش‌های شناخته‌شده قبلی برای استفاده بالینی ایمن‌تر، ساده‌تر و آسان‌تر است.
بررسی جدید پژوهشگران "دانشگاه آیووا" نشان می‌دهد که واکسن کووید-۱۹ هیچ اثر منفی بر لقاح مصنوعی ندارد و به کاهش باروری منجر نمی‌شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیوساینتیست، میزان باروری برای افرادی که با نوعی روش "لقاح مصنوعی" (IVF) به نام "انتقال جنین تازه" (fresh embryo transfer) تحت درمان قرار می‌گیرند؛ خواه واکسن کووید-۱۹ دریافت کرده یا دریافت نکرده باشند، یکسان است. این یافته‌ها از تحقیقات بسیاری پشتیبانی می‌کنند که نشان می‌دهند واکسن‌های کووید-۱۹، باروری را تضعیف نمی‌کنند.
بیشتر تحقیقات پیشین در مورد این که واکسن‌های کووید-۱۹ چگونه ممکن است بر نتایج لقاح مصنوعی تأثیر بگذارند، بر روش‌هایی متمرکز شده‌اند که از "انتقال جنین منجمد" یا تزریق اسپرم زنده به تخمک‌ها استفاده می‌کنند؛ اما انتقال جنین تازه، بیشتر به بارداری طبیعی شباهت دارد زیرا در این روش، خود اسپرم باید به تخمک وارد شود.
"امیلی جیکوبز" (Emily Jacobs)، پژوهشگر "دانشگاه آیووا" (UIowa) و گروهش، داده‌های مربوط به ۱۴۲ فرد واکسینه‌شده و ۱۳۸ فرد واکسینه‌نشده را که بین دسامبر ۲۰۲۰ تا سپتامبر ۲۰۲۱ تحت درمان با روش انتقال جنین تازه قرار گرفته بودند، آنالیز کردند. حدود ۹۰ درصد از افراد واکسینه‌شده در این پژوهش، کاملا واکسینه شده بودند؛ در حالی که ۱۰ درصد شرکت‌کنندگان فقط یک دوز از واکسن را دریافت کرده بودند.
در میان شرکت‌کنندگان واکسینه‌شده و واکسینه‌نشده، تفاوت چشم گیری در نتایج، از جمله تعداد تخمک‌های بازیابی شده، واکنش تخمدان به تحریک یا میزان لقاح وجود نداشت. میزان بارداری و سقط جنین نیز در هر دو گروه یکسان بود.